Hey jij daar, lieve mens!
Dacht je dat ik al aan het einde van het verhaal gekomen was? Nee hoor, er komt nog!
Stapje per stapje komen we dichterbij Ventuur. En het volgende avontuur waar ik je door ga loodsen, begon zich te ontvouwen toen ik op de terugweg was van Slovenië. Slovenië, waarom Slovenië? Dat verhaal vind je in de vorige blog post. Je vindt er ineens ook één van mijn meest waardevolle coaching oefeningen bij, dus ga vooral even een kijkje nemen, hé!
En die vorige blog, die eindigde zo: “Oh, wat deed ik dan met dat lichtje in me daar in Slovenië?
Ik mailde naar V-Formation. En dat verhaal is voor de volgende keer!”
Maar ik was dan dus met de fiets onderweg van Slovenië, door het Noorden van Italië, naar Milaan, om daar de bus te nemen terug naar België.
Ik zou, zoals ik al vertelde, normaal gezien langer in Slovenië aan het werk zijn. Dat sprookje duurde geen 3 maanden maar wel 1 maand. Dus ik ging terug naar België, terug opnieuw naar werk - in het midden van de zomer van 2019. Net voor ik op m’n fiets sprong stuurde ik dus een mailtje.
Dat mailtje belandde in de mailbox in V-Formation.
Hoe kwam ik daar dan bij?
Awel, ooit toen ik nog aan het werk was bij Nike, volgde ik loopbaanbegeleiding. Niet via Nike, gewoon via mezelf. Want ik was eigenlijk echt wel op zoek naar een job waar ik niet 10% maar wel op z’n minst 50% van de tijd gemotiveerd was en het gevoel had dat ik iets waardevol deed. Tijdens de 4 sessies bij de loopbaancoach zette ik alle beslissingen die ik voorheen al maakte - studies, job keuzes, specialisaties - aan de kant en ging even terug naar mijn kern.
Wat deed ik graag als kind?
Welke vorm van jobs spreekt mij het meest aan - los van het salaris dat eraan vasthangt? Welk soort mensen vind ik interessant om me te omringen?
En toen op dat moment, werkte ik bij Nike voor 10% van mijn tijd als Sports & Community Ambassador. Een rol die mij alle motivatie gaf om voor de rest van die 90% helemaal happy dappy rond te lopen. Want ik mocht zowel kinderen als volwassenen motiveren om te bewegen, ik kwam als vrijwilliger in contact met geweldig coole ngo’s zoals To Walk Again en mocht de coolste evenementen mee coördineren en organiseren.
Ik wist toen heel goed: als ik dit 100% van mijn tijd kan doen, wow wat een droomjob zou dat zijn. En die droomjob, die bestaat, zo blijkt vandaag.
Want tijdens die loopbaancoaching sessies keek ik niet meer naar zekerheid, salaris, maatschappelijk aanvaardheid en diploma. Ik keek & voelde gewoon wat het nu is waar ik echt content van word.
Da’s niet met een vast contract werken, da’s niet aan een bureau zitten voor 90% van mijn tijd, da’s niet mailtjes beantwoorden. Da’s wel bewegen, mensen enthousiast maken, evenementen organiseren en coördineren, verhalen vertellen en luisteren.
Toen op dat moment, tijdens de loopbaanbegeleiding sessies was dat nog heel vaag, maar tijdens een event dat Nike organiseerde voor zijn medewerkers zag ik een grote banner op een camionette die net een springkasteel had uitgeladen: V-Formation. Net in de week dat ik vacatures moest verzamelen voor diezelfde loopbaanbegeleiding als huiswerk. Ik googelde het bedrijf en vond de coolste vacature ooit: Professional Fun Provider.
Die vacature zat tijdens het reizen met de fiets & naar Nieuw-Zeeland & Slovenië steeds in m’n achterhoofd. Dus net voor ik terug naar huis fietste van Slovenië, verstuurde ik een mailtje, naar V-Formation, met mijn CV in bijlage.
Want jawel, 2 jaar later stond die vacature nog open.
Die mannen zitten in Gent, dat was wel een tijdje een struikelblok geweest. Tot ik toen half Europa had rond gefietst. Dan is die paar kilometer van de Kempen naar Gent het avontuur wel waard dacht ik zo.
En vooraleer ik goed en wel terug thuis was in België, had ik al een sollicitatiegesprek en een eerste gepland V-Formation evenement in Oostende in m’n achterzak zitten.
Zo startte mijn volgende avontuur. Dit keer braafjes in België, maar daarom niet minder interessant en avontuurlijk.
Had ik al gezegd dat ik toen al geen auto meer had? Die verkocht ik namelijk net voordat ik naar Nieuw-Zeeland vertrok - minder kosten, minder chaos in m’n hoofd, meer vrijheid.
Met mijn rolschaatsen, fiets en het openbaar vervoer geraakte ik vlotjes overal waar ik wilde geraken. Ja, dat was telkens een avontuur. Maar eentje waar ik - in tegenstelling hoe elke treinpendelaar reizen met de trein beschrijft - met plezier van genoot, elke keer opnieuw. Oh, het verhaal wordt nog cooler. Want na een paar evenementen met hen, bleek dat ze nog wat vacatures hadden staan voor de zomer.
Tijdelijk - perfect voor mij, want ik had al een nieuw fietsavontuur in m’n achterzak zitten
Voltijds - effe stevig knallen & spaarboekje spijzen, helemaal bueno
Soms met stevig gekke uren - yes, laat de uitdagingen maar komen
Tussen een hoopje enthousiaste krachtpatsers van collega’s - jaat gij, ‘tjollen’ vind ik al wel eens tof
Ik deed tussen met al m'n enthousiasme mijn sollicitatiegesprek met Gilles en Simon, voor de coolste job ter wereld, regelde een tijdelijk plekje om te huren in de gezelligste stad van Vlaanderen en het was eigenlijk best snel allemaal in kannen en kruiken.
3 maanden later: fysiek helemaal kapot van al dat 'tjollen' maar mannekes, dat was me echt 1 groot feest bij die mannen van V-Formation! Ik deed voor de eerste keer in m’n leven in België 100% van de tijd wat ik wou doen, en ik verdiende er nog geld mee ook nog.
HOE COOL IS DAT?!
Tot oktober dan toch althans.
Want dat was de deal met V-Formation, aangezien het in de winter wat rustiger is voor hen. Want ik had m’n volgende avontuur al klaar zitten in m’n achterzak.
“Allez Elise, wat heb ik hier nu aan dit verhaal van je?” Wel, dit is het mooiste voorbeeld van een droomleven manifesteren als je het mij vraagt. En als ik het kon, zelfs niet helemaal bewust, dan kan jij het ook. “Manifesteren? Da’s toch allemaal wat vaag, werkt dat wel?”
Ik heb waarschijnlijk niet echt helemaal een neutraal perspectief, maar ja, het is een ding. Want ik heb het, best onwetend eigenlijk, vanop de eerste rij zien gebeuren.
Ik wilde een job die meer dan 10% motiverend was. Ik wist niet welke, maar ik koos ervoor om m’n ogen ervoor open te houden. Ik wist niet wanneer, maar ik koos ervoor om te vertrouwen dat wanneer ik m’n pad zonder wringen en forceren liet ontvouwen, het juiste wel zou passeren. En zo geschiedde voor mij. Want ziehier, 3 jaar later doe ik voor 100% wat ik toen bij Nike voor 10% deed.
Door deze 3 stappen (niet altijd!) geduldig te zetten.
Dus bij deze, 3 stappen voor jou om jouw droomjob te manifesteren.
Loopbaanbegeleiding/coaching om open geest te creëren.
Vertrouwen in het pad en je intuïtie durven volgen.
Dankbaarheid voor de kansen die zich aandienen, om ze dan te grijpen met beide pollekes.
Denk je nu: "Ja ja Elise, maar die drastische keuzes die jij maakte, dat durf ik niet zalle"
Da's helemaal oke, en da's ook niet per se (soms wel hoor haha) wat ik iemand anders zal aanraden.
Ben je een beetje terechtgekomen in een job die wel oké is, maar niet echt je hart laat zingen? Heb je het gevoel dat het allemaal niet echt haalbaar is om je leven om te gooien? Doe je vanalles volgens verwachtingen en wat de maatschappij geweldig vindt, maar wordt jij er niet echt blij van?
Ik snap het, we rollen er makkelijk in en eruit rollen is niet simpel. Maar da’s geen reden om het niet te doen. En mits wat begeleiding kan dat zowaar ook voor jou.
Wil je ineens van 10% naar 100%? Dat kan! Of ga je liever in stapjes, van 10% naar 30% naar 50% naar 80%? Dat kan zeker ook.
En daar begeleid ik je graag in. Klinkt dat als muziek in de oren? Stuur me een bericht of plan via ventuur.net/contact een gratis eerste kennismakingsgesprek in om elkaar wat beter te leren kennen en te bekijken of we samen een traject starten. En volgende keer, is het de beurt aan het volgende avontuur, met Sam.
Joepie!